Με το Ν. 5106/2024 και τις ειδικότερες διατάξεις των άρθρων 103 και επόμενα εισάγεται και θεσμοθετείται στο ελληνικό θεσμικό πλαίσιο το Πρόγραμμα «Απόλλων» του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας το οποίο στοχεύει κατά τα λεγόμενα του, στην προώθηση των ΑΠΕ, «στη μείωση του ενεργειακού κόστους των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β΄βαθμού, των Τοπικών και Γενικών Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων, των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης, καθώς και των ενεργειακά ευάλωτων νοικοκυριών».
Στην πραγματικότητα ο στόχος του Προγράμματος Απόλλων είναι, όπως άλλωστε αναφέρει και το ΥΠΕΝ, να υπηρετήσει την «εθνική ενεργειακή και κοινωνική πολιτική».
Να υπηρετήσει δηλαδή έναν αδιέξοδο για το λαό ενεργειακό σχεδιασμό στο πλαίσιο της στρατηγικής της Ε.Ε για τη δήθεν πράσινη μετάβαση, που έχει οδηγήσει σε πανάκριβο ρεύμα και ενέργεια γενικά για το λαό, πράσινα χαράτσια, εκτίναξη της ενεργειακής φτώχειας. Ακόμα σε πολλαπλές επιπτώσεις στο περιβάλλον με την ανεξέλεγκτη προώθηση των ΑΠΕ ακόμα και σε περιοχές Natura, αλλαγές στις χρήσεις γης που επιδρούν αρνητικά ακόμα και στη διατροφική επάρκεια της χώρας.
Η «απελευθέρωση» – περεταίρω ιδιωτικοποίηση του κλάδου της ενέργειας, την οποία έχουν υπηρετήσει διαδοχικές κυβερνήσεις τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια, το μόνο το οποίο έχει διασφαλίσει είναι τα συνεχόμενα ρεκόρ κερδοφορίας των ενεργειακών ομίλων, των παραγωγών ΑΠΕ, των διυλιστηρίων. Χαρακτηριστικά το α’ εξάμηνο του 2024 η ΔΕΗ καταγράφει κέρδη EBITDA 459 εκατομ.€ και η Helleniq Energy κέρδη EBITDA 338 εκατομ.€. Αν προσθέσουμε και τους άλλους ισχυρούς «παίχτες», καταγράφονται ιστορικά κέρδη δισεκατομμυρίων για άλλη μια χρονιά.
Αυτά τα κέρδη είναι η άλλη όψη, η πραγματική αιτία της εκτίναξης του ενεργειακού κόστους και για τις Περιφέρειες, Δήμους, ΔΕΥΑ, ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ, το οποίο παραδέχεται κυνικά το Υπουργείο ΥΠΕΝ στην αιτιολογική έκθεση και το παρουσιάζει σαν κάποιο φυσικό φαινόμενο ή αποτέλεσμα «εξωγενών παραγόντων»
Έχουν καταρρεύσει λοιπόν οι μύθοι, που καλλιέργησαν υπουργοί όλων των αποχρώσεων και κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, εθνικιστικών και λαϊκιστικών δυνάμενων αλλά και άλλων πρόθυμων, ότι ο ανταγωνισμός, το Χρηματιστήριο Ενέργειας και η ενίσχυση του μεριδίου των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα θα ρίξουν τις τιμές. Αυτά έλεγε και ο αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όταν θεσμοθετούσε το Χρηματιστήριο Ενέργειας και στη συνέχεια «πέταξαν τη μπάλα στην εξέδρα» και αναπαράγουν εκθέσεις ιδεών για την υποτιθέμενη ενεργειακή δημοκρατία μέσα σε ένα οικονομικό σύστημα που έχει στον πυρήνα της λειτουργίας του το κέρδος.
Κατέρρευσαν οι μύθοι περί προστασίας του περιβάλλοντος, με ολόκληρα βουνά να μετατρέπονται σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το Βέρμιο μέχρι την Π.Ε Σερρών, ολόκληρες πεδιάδες να αλλάζουν χρήση γης από τα ΦΒ με σοβαρές επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγή, στη χλωρίδα και πανίδα, στον πλημμυρικό κίνδυνο.
Όλους αυτούς τους ακριβοπληρωμένους για το λαό μύθους τους στήριξε και στα λόγια αλλά και στην πράξη με σειρά θετικών γνωμοδοτήσεων για δεκάδες έργα ΑΠΕ, με χρηματοδότηση από το ΠΕΠ – ΕΣΠΑ, όλα αυτά τα χρόνια η διοίκηση της ΠΚΜ.
Το Πρόγραμμα Απόλλων λοιπόν, σε πρώτη φάση προωθεί την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ για τη λεγόμενη «ιδιοκατανάλωση» ενέργειας, ενώ δεν αποκλείεται στη συνέχεια, σύμφωνα και με το υπό έγκριση Καταστατικό, και η πώληση. Άλλωστε το μεγαλύτερο ποσοστό ενέργειας που παράγουν οι περιβόητες «κοινότητες» πάει στην αγορά με σκοπό την πώληση και το κέρδος.
Στην πράξη, επιχειρείται η μετατροπή των ΟΤΑ, αλλά και όσων άλλων συμμετάσχουν στην ενεργειακή κοινότητα της ΠΚΜ, σε σίγουρη πελατεία επενδυτών με «ώριμα» έργα ΑΠΕ στην κατοχή τους, που έχουν οριστική προσφορά και αναμένουν να λάβουν τιμή αποζημίωσης για να υλοποιηθούν.
Άλλωστε, οι ενεργειακές κοινότητες εν γένει αλλά και το πρόγραμμα «Απόλλων», είναι και ένα τέχνασμα για να πεισθούν οι τοπικές κοινωνίες, που πολύ συχνά αντιδρούν στην ανεξέλεγκτη επέλαση των ΑΠΕ, ότι η εμπορευματοποιημένη ενέργεια, με «συνεταιριστικό μανδύα», μπορεί να γίνει κοινωνικά πιο δίκαιη και φθηνή. Στην πραγματικότητα, μέσω των ενεργειακών κοινοτήτων επιχειρείται η συγκέντρωση μικρότερων κεφαλαίων και τοποθέτηση τους σε επενδύσεις ΑΠΕ, οι οποίες δεν αποφέρουν άμεσα το επιθυμητό ποσοστό κέρδους στους μεγάλους ομίλους παραγωγής ενέργειας.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που παράγουν εξοπλισμό και μηχανήματα ΑΠΕ, καθώς και αυτοί που κατασκευάζουν τις εγκαταστάσεις, κερδίζουν άμεσα από την προώθηση αυτής της μορφής εμπορευματοποιημένης παραγωγής ενέργειας. Ταυτόχρονα, ανοίγει ο δρόμος για τη συγκέντρωση και αξιοποίηση διάσπαρτων εγκαταστάσεων ΑΠΕ από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους με καθετοποιημένη παραγωγή, όπως έγινε παλιότερα με τα φωτοβολταϊκά, που οδήγησε στη χρεοκοπία μικροεπενδυτών.
Με το Πρόγραμμα Απόλλων επιχειρείται και κάτι ακόμα: Να δημιουργηθεί μια μαγική εικόνα από υποσχέσεις για φθηνότερη ενέργεια, ενώ στην πραγματικότητα όλη η πορεία που μας έχει φέρει εδώ, με την απελευθέρωση – περεταίρω εμπορευματοποίηση της ενέργειας και τη λειτουργία του «ναού του ενεργειακού τζόγου» αποδεικνύει το αντίθετο. Πρόκειται επί της ουσίας για έναν νέο τρόπο υφαρπαγής του λαϊκού εισοδήματος.
Το κεντρικό κράτος αξιοποιώντας τη φοροληστεία των πολλών, και με μοχλό προώθησης τους ΟΤΑ, στην πράξη θα χρυσοπληρώσει την ανάπτυξη των έργων ΑΠΕ, των δικτύων και όλων των επενδύσεων που χρειάζεται για την παραγωγή ενέργειας που στη συνέχεια θα «αυτοκαταναλώνεται». Όλη η λειτουργία του συστήματος θα πραγματοποιείται εντός του συστήματος της αγοράς ενέργειας.
Σε αυτό πλαίσιο, τα λαϊκά στρώματα θα συνεχίσουν να επιβαρύνονται από τις υψηλές τιμές που διαμορφώνονται στο ευρωπαϊκό σύστημα ενέργειας, θα συνεχίσουν να πληρώνουν το ειδικό τέλος – χαράτσι για τις ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ).
Αυτή είναι η πηγή της χρηματοδότησης του Διαχειριστή Α.Π.Ε. και Εγγυήσεων Προέλευσης Α.Ε. (ΔΑΠΕΕΠ Α.Ε.), που με τη σειρά του θα πληρώνει με χρήματα του ελληνικού λαού τους παραγωγούς ΑΠΕ για να έχουν πολλά χρόνια σταθερές εγγυημένες τιμές.
Αυτό το εκσυγχρονισμένο σύστημα αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, υλοποίησε παραλλαγμένα η κυβέρνηση της ΝΔ με το Νόμο 3468/2006 για τις Εγγυημένες Τιμές (Feed-in Tariffs), για να συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ με το (Ν. 4414/2016) για το Σύστημα Λειτουργικής Ενίσχυσης (ΣΕΔΠ) και το Ν. 4513/2018 για τις «Ενεργειακές Κοινότητες», που πάνω τους στηρίζεται το πρόγραμμα «Απόλλων».
Από αυτή τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, ορισμένα ψίχουλα θα διατεθούν για να κάνει η κυβέρνηση, οι περιφέρειες και δήμοι μια περιορισμένη «κοινωνική πολιτική» για τα πιο εξαθλιωμένα λαϊκά νοικοκυριά που θα ενταχθούν στις «Ενεργειακές Κοινότητες» των Περιφερειών.
Ταυτόχρονα, η όποια μείωση ενεργειακού κόστους επιτευχθεί για τους ΟΤΑ, δεν θα οδηγήσει αυτόματα σε ελάφρυνση των εργαζόμενων, μείωση δημοτικών τελών, βελτίωση των υπηρεσιών.
Η όποια εξοικονόμηση (που πάντα θα βρίσκεται υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» της αύξησης των τιμών») θα αξιοποιηθεί για να κλείσουν τρύπες από την μεγάλη υποχρηματοδότηση των ΟΤΑ, τις ήδη πολύ υψηλές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, την εκτίναξη του κόστους από την προώθηση στρατηγικής τη Ε.Ε στην διαχείριση απορριμμάτων κ.α. Δηλαδή ό,τι εξοικονομηθεί πάλι θα κατευθυνθεί άμεσα και έμμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, αποδεικνύοντας πως το κράτος και οι κυβερνήσεις έχουν συνέχεια και αποτελεσματικότητα όταν προωθούν τους στρατηγικούς στόχους του μεγάλου κεφαλαίου.
Το μεγάλο πρόβλημα λοιπόν λέγεται εμπορευματοποιημένη ενέργεια, όπου η παραγωγή, μεταφορά και διανομή ανήκει σε μετοχικές εταιρίες οι οποίες θησαυρίζουν σε βάρος του λαού μας.
Εκεί στεκόμαστε ως «Λαϊκή Συσπείρωση», και για το συγκεκριμένο πρόγραμμα και όχι σε επιφανειακά και αποπροσανατολιστικά ζητήματα που αφορούν στην ταχύτητα εφαρμογής αντίστοιχων προγραμμάτων, ή το βαθμό εμπλοκής της τοπικής κοινωνίας στις ενεργειακές κοινότητες όπως βολικά κάνουν οι υπόλοιποι συνδυασμοί.
Οι αναφορές σε ενεργειακή δημοκρατία, με μοχλό τις Ενεργειακές Κοινότητες, οι οποίες είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της πραγματικής κυριαρχίας των μεγάλων ομίλων, αποτελούν «αδειανό πουκάμισο» για τους πολλούς. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ενώ υπάρχουν χιλιάδες ενεργειακές κοινότητες σε όλη την Ελλάδα και στην Ευρώπη το ενεργειακό κόστος όχι μόνο δεν πέφτει, αλλά έχει την τάση να ανεβαίνει ή να σταθεροποιείται κατά διαστήματα σε ένα υψηλότερο επίπεδο από τα προηγούμενα χρόνια
Ως «Λαϊκή Συσπείρωση» στηρίζουμε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων που η υλοποίηση τους μπορεί να ανακουφίσει πραγματικά τόσο την κοινωνική πλειοψηφία, όσο και Περιφέρειες, Δήμους και ΔΕΥΑ.
Πιο αναλυτικά:
- Τη δραστική μείωση και πλαφόν στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου, πετρελαίου θέρμανσης.
- Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε ηλεκτρική ενέργεια – πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
- Την κατάργηση των χαρατσιών για την προώθηση των ΑΠΕ και του Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Να ενταχθούν οι Δήμοι και οι ΔΕΥΑ στους δικαιούχους μειωμένου ΕΤΜΕΑΡ για να αντιμετωπιστεί η αύξηση της τιμής του ρεύματος. Να μην πληρώσουν οι δημότες τις αυξήσεις αυτές.
- Έκτακτη κρατική οικονομική ενίσχυση η οποία θα καλύπτει την οικονομική επιβάρυνση των Δήμων, των ΔΕΥΑ και όλων των λοιπών Οργανισμών, από τη αύξηση του ενεργειακού τους κόστους, από τον Σεπτέμβριο του 2021 έως σήμερα.
- Απαγόρευση των διακοπών ρεύματος σε οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν. Επανασυνδέσεις στο κομμένο ρεύμα με μόνη προϋπόθεση τη συμφωνία σε διακανονισμό των οφειλών με ευνοϊκούς όρους, χωρίς προκαταβολή και με πολλές χαμηλές δόσεις για αποπληρωμή των λογαριασμών.
Συνολικά είμαστε ενάντια στην πολιτική απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης της ενέργειας, της απολιγνιτοποίησης και της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης», που υπηρετούν τις ανάγκες επιχειρηματικών συμφερόντων και όχι του λαού.
Διεκδικούμε τη σχεδιασμένη αξιοποίηση όλων των μορφών ενέργειας (λιγνίτης, αέριο, γεωθερμία, υδροηλεκτρικά έργα, αιολική ενέργεια κλπ) που διαθέτει ή μπορεί να αναπτύξει η χώρα στο πλαίσιο ενός επιστημονικού σχεδιασμού.
Ο μόνος δρόμος που οδηγεί σε πραγματικές λύσεις προς όφελος του λαού είναι η σύγκρουση με τον ενεργειακό σχεδιασμό της «απελευθέρωσης» και της δήθεν πράσινης μετάβασης που μας έχουν φέρει ως εδώ. Είναι η ανατροπή και οι ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα που θα κατοχυρώσουν την ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό και ως βασικό κριτήριο του ενεργειακού σχεδιασμού την κάλυψη των κοινωνικών – λαϊκών αναγκών με φθηνή ενέργεια με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.
Με βάση τα παραπάνω καταψηφίζουμε την πρόταση Υπουργείου και διοίκησης της ΠΚΜ και το προτεινόμενο Καταστατικό.
Η Γιορτή του Σινεμά επιστρέφει στις 31 Οκτωβρίου με 2€ είσοδο σε όλα τα σινεμά
