Σε ό,τι αφορά την τότε δήμαρχο Μάνδρας, το δικαστήριο την έκρινε ένοχη για πρόκληση πλημμύρας για συγκεκριμένες πράξεις και παραλείψεις της. Κυρίαρχο θέμα στην κρίση των δικαστών αποτέλεσε το αμαξοστάσιο του Δήμου, το οποίο ήταν μία αυθαίρετη κατασκευή στην κοίτη του ρέματος Σούρες.
Το δικαστήριο δεν δέχθηκε τον ισχυρισμό της κατηγορουμένης ότι «κληρονόμησε» το αμαξοστάσιο.
«Είχε υποχρέωση να άρει την παράνομη κατάσταση που είχαν δημιουργήσει προηγούμενοι δήμαρχοι», τόνισε η πρόεδρος.
Για το ίδιο ζήτημα κρίθηκε ένοχος για πρόκληση πλημμύρας και ο τότε προϊστάμενος της Πολεοδομίας.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, η δήμαρχος και ο υπάλληλος «στάθμισαν τον κίνδυνο, πλην όμως δεν προέβησαν σε ενέργειες αποτροπής της πλημμύρας».
Άλλο ένα ζήτημα, για το οποίο το δικαστήριο προχώρησε σε ενοχή κατηγορουμένου, στελέχους της Επιτροπής Αστυνόμευσης Ρεμάτων της Περιφέρειας, ήταν η κατάσταση των ρεμάτων Αγίας Αικατερίνης και Σουρών.
«Η κοίτη αμφοτέρων ήταν μόνιμα επιβαρυμένη με ογκώδη αντικείμενα, λάστιχα, έπιπλα, σιδηροκατασκευές κ.ά», ανέγνωσε η κ. Νικολακούδη.
Για αυτό και η …απόφαση!
Για την …μονιμότητα!
Μάριος Ζίχναλης: Η Λ.Α.Μ.Σ. δέχεται πόλεμο από την Δημοτική αρχή
