Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης
Να κι ένα παραμύθ’ να λές τα πιδιά :
Τ’ γη τ’ν κρατάει ψηλά τ ένα τρανό δέντρου.
Ούλου τουν χρόνου καρκαντζιαλέ πουλεμάν να του κόψναν. Μι τα μπουσκιά, μι σ’ μπαλτάδις.
Χρίτς, χράτς, χρίτς, χράτς ούλ τ’ μέρα ούλ τ’ νύχτα ακούουντει τα μπουσκιά να κόφτναν τα ντάλια που του δέντρου.
Μα σαν φτάναν τα Χριστούγιννα, αφήναν τα μπουσκιά κι σ’ μπαλτάδις κι έρουντει σι μας. Σκουμίρσει η γλυκιά η πίτα μι του σουσάμ, η πίτα μι τ ‘ν κουλουκύθα, τα λουκάνκα, καβουρμάς κι ούλα τα καλά που τοιμάζνα γυναίκες.
Ξέρναν κι αθρώπ’ πότι ανιβαίναν καρκαντζιαλέ κι έτσ’ φλάουντει.
Ούλ τ’ μέρα κρύουντει καρκαντζιαλέ κι σα μουργκιάς φανιρώνουνται.
Χιρνάν να κάμναν ζημιές.
Σκουρπάν τ’ αλεύρ, σκουρπάν τ’ στάχτ που του τζιάκ, ρίχναν τα λουκάνκα που του σταλίκ που τάχει κριμασμένα η νοικοκύρς.
Ζημιές, ζημιές, ούλις σ μέρις, ούλις σ’ αλτές βραδές. Που τα Χριστούγεννα ως παραμονή τα Φώτα,
ούλις σ νύχτεις ως να λαλήσ’ πέτνους έσκιαζαν κι σ’ αθρώπ.
Για τάυτο ‘σ γέλασει Μάρω.
Ως να λαλήσ’ πέτνους έφκιανει τσιτσίλις.
Τρεις τρίχεις νια τσιτσίλα, τρεις τρίχεις νια τσιτσίλα. Έτσ’ ‘σ γέλασει ‘σ καρκαντζιαλέ κι πήρει ‘σ λίρεις κι τα φλουριά.
Ντα φτάναν τα Φώτα αρχινάν να φουνάζναν:
άντε τοιμαστήτει, άντε να πααίνουμει,
γιατί έρτει η τρελόπαπας μι την αγιαστούρα τ’ κι μι τ’ μαγκούρα τ’ .
Αφήναν ήσυχεις ‘σ αθρώπ’ κι κατιβαίναν κάτ που τ’ γη πάλι.
Του δέντρου έθρεψε.
Κι μι τα μπουσκιά κι μ σ μπαλτάδις αρχινάν πάλι. Χρίτς χράτς, χρίτς χράτς
ως να νάρθαν τ’ άλλα τα Χριστούγεννα !
ΥΓ Καθώς οι γιορτές του Αγίου Δωδεκαημέρου τέλειωσαν , κι οι καρκαντζιαλέ ,
του λαϊκού παραμυθιού που είχε την ευγενή καλωσύνη να μου αποστείλει ηλεκτρονικώς η κ. Χρυσούλα Ιωαννίδου, από τον βορειότερο οικισμό της Ελλάδας, το ιστορικό Ορμένιο του Έβρου εννοώ, στο Τρίγωνο όπου συναντώνται Ελλάδα – Βουλγαρία – Τουρκία, χωριό με πλούσια λαογραφική παράδοση, ένα μικρό δείγμα της οποίας αποτελεί η ανωτέρω αφήγηση , διό και ευγνωμόνως ευχαριστώ την αποστείλασα, δεν είχα υπ’ υπ’ όψη μου αυτήν την εκδοχή στο βόρειο θρακικό ιδίωμα,
καθώς , το λοιπόν , οι γιορτές του Χριστού πέρασαν,
έγνοια μας οι καρκαντζιαλέ
· που πριονίζουν
από κάτω τα σπιτικά μας κι αφανίζουν μισθούς και συντάξεις,
· που πριονίζουν
από κάτω την παιδεία, την υγεία, την ανάπτυξη και διώχνουν τα παιδιά μας στο εξωτερικό
· που πριονίζουν
την κοινωνία με τις διαλυτικές τάχα woke θεωρίες τους και την πατρίδα με τις αμφίσημες κινήσεις τους
έγνοια να έχουμε αδέρφια,
τούτοι οι καρκαντζιαλέ μέσα στα πόδια μας πολλά επικίνδυνοι έν’ … !
Καλλιχρονίαν !
Παραιτήθηκε ο Κώστας Φραγκογιάννης – Νέος υφυπουργός Εξωτερικών ο Τάσος Χατζηβασιλείου