Ήδη συμπληρώθηκε ένα έτος από τη σφαγή που διέπραξε η Χαμάς εναντίον αμάχων πολιτών. Έναν χρόνο μετά, το Ισραήλ βρίσκεται να πολεμά ταυτόχρονα εναντίον όλων των εχθρών του: της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, των Χούθι και, φυσικά, του Ιράν, τη «μήτρα» όλων αυτών των οργανώσεων.
Το Τελ Αβίβ, σήμερα, θεωρεί ότι έχει μια ιστορική ευκαιρία να πετύχει καίρια πλήγματα στους αντιπάλους του. Όπως το 1967 στον Πόλεμο των Έξι Ημερών επικράτησε των Αράβων, έτσι και τώρα θεωρεί ότι έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για να μειώσει σημαντικά την ισχύ της Τεχεράνης. Ουσιαστικά, το Ισραήλ επιχειρεί να σχεδιάσει ένα νέο χάρτη ασφαλείας στη Μέση Ανατολή, με κύριο πρόταγμα την ασφαλή του επιβίωση.
Ο νέος γύρος αντιπαράθεσης πυροδοτήθηκε από την ιρανική επίθεση με πυραύλους εναντίον ισραηλινών στόχων. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το Ισραήλ θα απαντήσει. Το ζήτημα είναι η ένταση και ο τρόπος αυτής της απάντησης. Στο μεταξύ, έχει συντελεστεί μια ιδιότυπη διαπραγμάτευση μεταξύ Ισραήλ και ΗΠΑ, στη δημόσια σφαίρα, σχετικά με τα αναμενόμενα αντίποινα.
Οι ΗΠΑ διαφωνούν καθαρά με την αντεπίθεση εναντίον πυρηνικών εγκαταστάσεων της Τεχεράνης. Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια ευρύτερη περιφερειακή σύγκρουση, με απρόβλεπτες συνέπειες. Σε κάθε περίπτωση, την τελική απόφαση για τα αντίποινα σε βάρος του Ιράν λαμβάνει το πολεμικό συμβούλιο του Ισραήλ.
Η Αμερική, λόγω των επικείμενων προεδρικών εκλογών, βρίσκεται εκ των πραγμάτων σε μια μεταβατική κατάσταση, κάτι το οποίο το Ισραήλ εκλαμβάνει ως περιθώριο για μεγαλύτερη ελευθερία στις δικές του κινήσεις.
Παράλληλα, η δημοσκοπική άνοδος του Ισραηλινού πρωθυπουργού μεταφράζεται ως αυξημένη στήριξη των πολιτών στους δύσκολους χειρισμούς που έχει μπροστά του. Τέλος, τον τελευταίο καιρό παρατηρείται απροθυμία πολλών αραβικών χωρών να στηρίξουν την αχρείαστη επίθεση του Ιράν, γεγονός που δείχνει ότι αρκετές από τις ηγεσίες του αραβικού κόσμου παραμένουν σε σχετική απόσταση από το ιρανικό καθεστώς.
Το παζλ στη Μέση Ανατολή είναι πολύπλοκο. Η Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή, ορθώς έχει ταχθεί στο πλευρό του Ισραήλ, υποστηρίζοντας το δικαίωμά του σε ασφαλή ύπαρξη στην περιοχή. Ταυτόχρονα, υποστηρίζει σταθερά το αναφαίρετο δικαίωμα της Παλαιστίνης σε εθνική εστία.
Η κατάσταση απαιτεί μια βιώσιμη πολιτική λύση. Διαφορετικά, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος για μια περιφερειακή κρίση με ανυπολόγιστες συνέπειες. Όμως, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις επανεκκίνησης του δύσκολου διαλόγου για λύση δύο κρατών, χρειάζεται όλοι να αντιληφθούν ότι οι πράξεις της Χαμάς και της Χεζμπολάχ είναι τρομοκρατικές.
Είναι αναγκαίο να απελευθερωθούν όλοι οι ισραηλινοί όμηροι που αιχμαλωτίστηκαν την 7η Οκτωβρίου 2023. Αυτή η κίνηση θα αποτελούσε την ελάχιστη προϋπόθεση για τη διάνοιξη ενός παράθυρου εκεχειρίας στο πεδίο.
Το άρθρο του Τάσου Χατζηβασιλείου δημοσιεύτηκε και στη «Ναυτεμπορική»
Κώστας Τσιάρας: Γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την εξυγίανση του ΟΠΕΚΕΠΕ
