Παρακολουθήσαμε την Τετάρτη 11/9 τη συναυλία -αφιέρωμα στον Μεγάλο Ερωτικό του Μ.Χατζιδάκι αναφέρει με άρθρο της η Μαρία Παπαδημητρίου για τη συναυλία Στέλλας Τζίνα και Μανώλη Παπαδόπουλου.
Η διοργάνωση ανήκε στην Περιφερειακή ενότητα Σερρών και στον Σύλλογο Φιλων Γραμμάτων και τεχνών και ΔΗΠΕΘΕ Σερρών.
Καλλιτέχνες οι μουσικοί Στέλλα Τζίνα (τραγούδι) και Μανώλης Παπαδόπουλος (πιάνο και τραγούδι).
Οι δυο νέοι και ταλαντούχοι μουσικοί αναμετρήθηκαν με ένα τεραστίου μεγέθους και σημασίας έργο.
Το ήξεραν και ανταπεξήλθαν στις απαιτήσεις του έργου με τον δέοντα σεβασμό .
Φυσικά, αυτό ήταν το πρώτο βήμα.Από κει και πέρα δούλεψαν ώστε να κατανοήσουν την ποίηση που επέλεξε ο Χατζιδάκις για το έργο του και μάλιστα να μας προσφέρουν και την δική τους εκδοχή ως προς το νοηματικό αποτέλεσμα έπειτα από την παράλειψη στροφών από τον μεγάλο συνθέτη.
Διάβασαν, κατανόησαν , έκριναν, δημιούργησαν.
Γιατί δεν μπορεί κανείς να δώσει εκδοχή ερμηνείας σε τραγούδι αν δεν σεβαστεί τον λόγο.
Είναι το βασικό υφάδι στην τέχνη του τραγουδιού.
Πάνω στην βαθιά κατανόηση των ποιημάτων στήριξαν και την ερμηνεία. Που τόσο η μοναχικότητα του πιάνου όσο και το εγχείρημα να αποδοθούν τα τραγούδια του κύκλου που στην πρώτη εκτέλεση ντύθηκαν με ανδρική φωνή, όχι μόνον δεν αποτέλεσαν τροχοπέδη αλλά υπήρξαν ακριβώς εκείνα τα στοιχεία που λειτούργησαν ανανεωτικά.
Η φωνή της Στέλλας , η καλλιεργημένη και σε πλήρη διάλογο με την όλη σεμνή παρουσία της,ακτινοβολούσε όλη της την ύπαρξη.Και όλη της η ύπαρξη γίνονταν ένα ηχείο που πάλλονταν και δονούνταν για να εκφράσει εκείνα τα μύχια ,τα ευεργετικά κρυμμένα, τα ανέγγιχτα που τόσο έχουμε ανάγκη να επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε.
Δεν υστέρησαν σε τίποτα ούτε οι μέρες του ‘23 του Καβάφη, ούτε το” κραταια ως θάνατος αγάπη” χωρίς τη χορωδιά της πρώτης εκτέλεσης.Τουναντίον.
Η “έλλειψη” μετουσιώνονταν σε εκδοχή αφαιρετικής και λιτής εκδοχής που τόσο ανάγκη την έχουμε:Αφαίρεση του περιττού, του ανούσιου , του πληθωρικού.
Ναι.
Μια νέα ερμηνεία του Μεγάλου Ερωτικού από νέους.
Ναι, όλα μπορούν μα συμβούν το ίδιο όμορφα με ένα πιάνο και μια φωνή.
Εύχομαι στους δύο νέους, που είχα την ευτυχία να τους έχω και μαθητές στο Μουσικό Σχολείο Σερρών, να είναι ανοιχτοί οι δρόμοι της δημιουργίας, ανοιχτοί οι δρόμοι της έμπνευσης.
Και θέλω να ελπίζω πως η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι θα λειτουργήσει ως εφαλτήριο για να πετάξουν στους δικούς τους ουρανούς έμπνευσης και δημιουργίας.
Έτσι καλό Θα ήταν να λειτουργήσει και γενικά το έτος 2024 όπ0υ τιμούμε τη μνήμη του μεγάλου μας συνθέτη: ξανακούγοντας τα τραγούδια του στα τόσα αφιερώματα ανά την Ελλάδα, ξανατραγουδώντας αυτά τα αριστουργήματα του ελληνικού τραγουδιού, να δούμε ξανά και με διάθεση αξιοποίησης την παράδοση που μας άφησε.
Και αγκαλιάζοντάς την με τον τρόπο και τον σεβασμό που της πρέπει να χτίσουμε πάνω σ΄αυτήν γεφύρια που θα ενώνουν μουσικά το χθές με το αύριο, γεφύρια γνώσης και πολιτισμού.
Συγκίνηση βαθιά μας χάρισαν τα δυο παιδιά.
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο, που πήραν τις στράτες του κόσμου αλλά ήρθαν χθες στη φτωχή πατρίδα να δωρήσουν φωνή και τον ήχο του πιάνου τραγουδώντας τον Μεγάλο Ερωτικό.
Σύμφωνα με την Metron Analysis Πέμπτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ
Ανακοίνωσε τον Κόλλια η Λατινοπούλου – Μεταγραφή αεροδρομίου, για την Φωνής Λογικής